Gisteren gingen mijn vrouw en ik een stukje fietsen op de Veluwe. Plan was naar Nationaal Park De Hoge Veluwe te gaan en daar twee Witte fietsen te gebruiken. Met die fietsen kun je vrij rondfietsen in het park, maar je mag met die fietsen niet het park uit. In dat park is veertig kilometer aan fietspaden, dus je kunt even voort, maar het betekent wel dat je na veertig kilometer overal geweest bent. En het betekent ook, dat, als het een beetje aangenaam weer is, je overal fietsers tegenkomt, want dan is veertig kilometer fietspaden toch niet zo heel veel.
Afijn, we besloten om maar niet in het park te gaan fietsen, maar gewoon ergens fietsen te huren en in het wild te gaan fietsen. Dat was een goed besluit, want we hebben heerlijk gefietst, zonder bang te hoeven zijn dat je opeens aan de rand van je wereld-voor-dat-moment bent en niet verder kunt. Lekker fietsweer, goeie fietspaden in een prachtige omgeving en goeie fietsen, met versnellingen die goed van pas kwamen bij het vele klimmen en dalen.
Zoals gezegd, een prachtige omgeving met verschillende soorten Hollands landschap, mooie natuur. Dat was ook de bedoeling, dus we waren niet verrast. Maar toch was er wat opmerkelijks, want tijdens onze tocht ‘in het wild’, die een kleine zestig kilometer duurde, hebben we eigenlijk nauwelijks wild gezien, terwijl we vonden dat dat best had gekund. Slechts één keer zagen we op een afstandje twee edelherten staan, maar dat was het dan ook. Wat een verschil met de Amsterdamse waterleidingduinen, waar je – zonder overdrijven – tientallen edelherten ziet als je er maar een uurtje rondwandelt. Zelfs wanneer ik in Amsterdam van mijn huis naar het centrum fiets, kom ik meer wild tegen dan tijdens een hele middag fietsen op de Veluwe: overal in Amsterdam kom je konijnen tegen. Tientallen. Langs slootjes, in parkjes, tussen de struiken op parkeerplaatsen en zelfs op minuscule grasveldjes tussen de huizenblokken stikt het van de konijnen. En als je ’s avonds in het donker weer naar huis fietst, zitten ze natuurlijk steeds midden op het fietspad en moet je regelmatig je best doen om ze niet plat te rijden.
Dat is pas echt fietsen in het wild!